บทกลอนทั้ง 5 บทนี้ เปรียบเสมือนคติสอนใจที่แฝงไว้ด้วยปรัชญาชีวิตอันล้ำค่า สะท้อนให้เห็นถึงคุณธรรม ความอ่อนน้อมถ่อมตน และความมีวิจารณญาณ

“น้ำหยดกลายเป็นทะเล 
   คนอ่อนน้อมย่อมอยู่ในใจชน”
“สิ่งที่ยิ่งใหญ่มักไร้รูป 
   คนมีอำนาจหลบซ่อนตัวตน”
 “เหยี่ยวยืนเหมือนหลับ
   ต่อให้ยอดเยี่ยม ก็ไม่ต้องป่าวประกาศ ”
 “เสือเดินเหมือนป่วย
   ต่อให้มากความสามารถ ก็ไม่ต้องโอ้อวด”
“ตำแหน่งสูงอย่าจองหองทะนงตน
   ต่อให้ทางแคบ ก็ต้องเว้นทาง
ให้คนอื่นเดิน”

1. น้ำหยดกลายเป็นทะเล     คนอ่อนน้อมย่อมอยู่ในใจชน:

เปรียบเสมือนหยดน้ำเล็ก ๆ ที่รวมกันกลายเป็นทะเลอันกว้างใหญ่ เปรียบเสมือนความดีงาม ความอ่อนน้อมถ่อมตน แม้จะเล็กน้อย แต่หากสั่งสมและมุ่งมั่น ก็จะกลายเป็นที่จดจำและยอมรับในสังคม

2. สิ่งที่ยิ่งใหญ่มักไร้รูป     คนมีอำนาจหลบซ่อนตัวตน:

สิ่งที่ยิ่งใหญ่ มักไม่โอ้อวด เปรียบเสมือนพลังธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ ที่ไม่จำเป็นต้องประกาศ เช่นเดียวกับบุคคลที่มีความสามารถแท้จริง มักไม่โอ้อวด แต่จะแสดงออกผ่านผลงานและการกระทำ

3. เหยี่ยวยืนเหมือนหลับ    ต่อให้ยอดเยี่ยม ก็ไม่ต้องป่าวประกาศ:

เหยี่ยว มักยืนนิ่งเงียบ แม้จะเป็นนักล่าที่เก่งกาจ เพียงใด ก็ไม่จำเป็นต้องส่งเสียงโห่ร้อง เปรียบเสมือนบุคคลที่มีความสามารถ ไม่จำเป็นต้องโอ้อวด แต่จะแสดงฝีมือผ่านผลงาน

4. เสือเดินเหมือนป่วย    ต่อให้มากความสามารถ ก็ไม่ต้องโอ้อวด:

เสือ มักเดินอย่างสง่างาม แม้จะเป็นสัตว์นักล่าที่อันตราย ก็ไม่จำเป็นต้องแสดงพลัง เปรียบเสมือนบุคคลที่มีความสามารถ ไม่จำเป็นต้องโอ้อวด แต่จะแสดงฝีมือผ่านการกระทำ

5. ตำแหน่งสูงอย่าจองหองทะนงตน    ต่อให้ทางแคบ ก็ต้องเว้นทาง ให้คนอื่นเดิน:

แม้จะอยู่ในตำแหน่งสูง ก็ควรมีท่าทีที่อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่โอ้อวด เปรียบเสมือนทางเดินที่แคบ แม้จะลำบาก ก็ควรเว้นทางให้ผู้อื่นเดิน แสดงถึงความมีน้ำใจและความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

โดยสรุป บทกลอนทั้ง 5 บทนี้ สอนให้เราเป็นคนที่มีคุณธรรม อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่โอ้อวด มีความสามารถ และรู้จักแบ่งปัน ซึ่งจะเป็นคุณสมบัติอันดีงาม ที่นำพาชีวิตไปสู่ความสำเร็จและความสุข